دوره مهارت های زندگی مشترک –۴۰.درک متقابل

کانال ایتا شیعه کوئست: @shiaquest_net

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد عباسی ولدی
عنوان: درک متقابل

یکی از مهارت های بسیار ویژه در زندگی مشترک درک متقابل است.
درک متقابل یعنی اینکه: بتوانیم به همسرمان این حقیقت را منتقل کنیم که کارهای او را می بینیم و شرایط او را هم درک می کنیم.
وقتی همسر ما احساس کند که ما کارهای او را نمی بینیم و یا شرایط او را درک نمی کنیم در رابطه با ما دچار مشکل می شود.

کسی که ما را نمی فهمد در نگاه ما آدم قابل احترام و دوست داشتن نیست. هرچقدر درک او کمتر بشود حس ما نیز نسبت به او کاهش می یابد.

کارهای همسر ببینیم یعنی چه؟
زمانی که او غذایی را پخته یا شوهر خریدی را از بیرون کرده که به ظاهر وظیفه است. با تشکر کردن می توانیم به او بگوییم که کار او را دیده ایم. البته تشکر نباید تعارفی باشد بلکه باید ویژه باشد تا محبت را عیان کند.

شرایط همسر را درک کنیم یعنی چه؟
الآن وضعیت اقتصادی همسرمان خوب نیست. به عنوان زن او توقع را کم کنیم.

مثال:
خانم: آقا مگر نمی بینی که گوشت در خانه نداریم، خب لباس من هم را هم که می بینی کهنه شده نمی خواهی برای من بخری؟
این یعنی: جیب خالی شوهر را در نظر نگرفتن، درک نکردن
آقا: خانم من الآن وضعیت اقتصادی مناسبی ندارم چطور این را تهیه کنم؟
خانم: قرض کن مگر بقیه چه کار می کنند.
ممکن است که این شوهر قرض کند ولی آن موقعی که دست پیش کسی برای قرض کردن درار می کند در اصل عاملی که باعث قرض گرفتن شده و همسرش است را می بیند. و این یک دنیا لطمه به رابطه بین آنها وارد می کند.

یا در مثال دیگر خانم باردار است. و طبیعی است که در بارداری یک مسائل و مشکلاتی برای همسر پیش می آید که توانمندی و ظرفیتش نسبت به زمانی که باردار نبوده تغییر می کند.
آقا می گوید: خانم چرا انقدر خانه به هم ریخته است؟ مگر نمی دانی من از خانه به هم ریخته اعصابم خورد می شود؟
خب، خانم باردار است. اگر کمک نمی کنید حداقل توقعات را تعدیل کنید. اگر الآن در این شرایط توقعات ما به اندازه باشد که از یک خانم غیرباردار انتظار داریم یعنی او را درک نمی کنیم و این درک نکردن بشدت به رابطه زناشویی لطمه وارد می کند.

خیلی حواسمان را به درک متقابل جمع کنیم. درک نکردن ها گاهی اوقات در قدم های اول مشکل جدی تولید نمی کند، وقتی که متراکم می شود و روی هم جمع می شود، نتیجه اش یک باور خطرناک می شود. آن باور خطرناک این است که طرف مقابل در ذهنش اینگونه می گوید:

• او مرا دوست ندارد که کارهای من را نمی بیند.
• او مرا دوست ندارد که شرایطم را درک نمی کند.
• من با یک آدم خودخواه ازدواج کردم.
• من با کسی ازدواج کردم که جز خودش در زندگی کس دیگری مهم نیست.
• من آدمی هستم در اختیار خواسته های همسرم.
• خواسته ها، شرایط و کارهای من برای همسرم مهم نیست.
• تشکرهایی که از همسرتان می کنید. توقعاتی که تعدیل می کنید برای همسرتان را دست کم نگیرید.

یکی از وظایف ما این است که رصد کنیم. صیاد شرایط همسرمان باشیم و متناسب با شرایط او توقعاتمان را تعدیل کنیم. گاهی اوقات اگر توقعاتمان را کم نمی کنیم بخاطر این است که حواسمان جمع نیست.