مهارت های زندگی مشترک –۲۴.عصبانیت

کانال ایتا شیعه کوئست: @shiaquest_net

بسم الله الرحمن الرحیم
کارشناس: استاد عباسی ولدی
عنوان: عصبانیت

در مقابل خوش اخلاقی، عصبی بودن و عصبانی شدن است. خیلی از ما دوست داریم که خوش اخلاق باشیم ولی نمی توانیم بر عصبانیتمان غلبه کنیم! مخصوصا در زمان های خاصی که اتفاقاتی خلاف میلمان رخ می دهد و ما در لحظه عصبی می شویم و در همان لحظه هم عصبانیتمان را بروز می دهیم و خیلی از ما هم بعد از آن پشیمان می شویم.
چطور با عصبانیت مبارزه کنیم؟ در فرهنگ ناب دینی ما چه توصیه هایی برای مبارزه با عصبانیت و رفتن به سمت خوش اخلاقی وجود دارد؟
• یکی از نکته های بسیار مهم این است که ما باید به بردباری و فرو خوردن خشم نگاه معنوی داشته باشیم.
اگر ما در زندگی یک هدفی داشته باشیم و آن هدف خدا باشد. تمام اتفاقاتی که در زندگی می افتد و میخواهد بیفتد را با مَحَک هدفی که انتخاب کردیم، می سنجیم.

• چه چیزی من را به خدا نزدیک تر می کند؟ همان را انتخاب می کنم. نسبت به انجام آن انگیزه پیدا می کنم حتی اگر سخت باشد.
• چه چیزی من را از خدا دور می کند؟ آنرا کنار می گذارم. نسبت به ترک آن انگیزه پیدا می کنم و با اراده و توکل و توسل آنرا کنار می زنم.
امام سجاد (ع): از محبوب ترین راه هایی که به سمت خدا می رود دو جرعه است: جرعه ی خشمی که با بردباری و جرعه ی مصیبتی که با شکیبایی فرو خوری!

من مواجه می شوم با یک خشم. یا یک مسئله ای که من را عصبی می کند. الآن باید چه کار کنم؟

آن چیزی که مرا عصبی کرده طبق حدیث امام سجاد (ع) یک فرصت برای من خلق کرده است. فرصتی که از محبوب ترین راه های رسیدن به خداست. من را به سرعت به خدا می رساند.

الآن اگر زاویه نگاهم را اینطور تنظیم کنم. در زمانی که خشمی بر من می خواهد غلبه کند، من باید خوشحال بشوم که فرصتی برای رشد پیدا کردم. به وسیله فروخوردن خشم!

امام صادق (ع): خشم چه نیکو جرعه ای است برای کسی که بر آن صبر کند. که پاداش بزرگ در برابر بلای بزرگ است. خدا هرگروهی را که دوست بدارد مبتلا می کند. (اصول کافى جلد 3، ص ۱۶۹)
خشم اگر بروز پیدا کند زشت است. ولی وقتی که فرو خورده بشود، زیبا می شود. وقتی که خشم فرو خورده بشود پاداشی در برابر آن داده می شود.
ابتلا فقط به این نیست که یک مصیبتی بر من وارد بشود. فرزندی را از دست بدهم، بیماری ای بر خودم یا ا طرافیانم پیش بیاید. که احساس بکنم یک بلایی است که باید صبر کنم. تا به یک اجر بزرگ برسم.
خیر فقط این نیست. امام صادق (ع) فرموده که همین خشم که برای شما ایجاد می شود خودش یک نوع بلاست. خدا شما را دوست دارد و چون می خواست شما را رشد بدهد یک فرصتی را برای شما مهیا کرد تا خشم به سراغتان بیاید و شما با فرو خوردن آن راه رسیدن به خدا را طی کنید.

نکته: ما برای اینکه میلمان به خدا و معنویت بیشتر بشود باید طعم معنویت را بچشیم.

إِلهِى مَنْ ذَا الَّذِى ذاقَ حَلاوَهَ مَحَبَّتِکَ فَرامَ مِنْکَ بَدَلاً ؟ معبودم، کیست آن‌که شیرینی محبّتت را چشید پس به‌جای تو دیگری را برگزید؟

امام سجاد (ع): ما محتاج چشیدن طعم معنویت هستیم.

محتاج چشیدن طعم شیرینی محبت خدا هستیم. ما باید ایمان را بچشیم.

رسول خدا (ص) در سفارش به امیرالمومنین (ع) فرمودند: ای علی، تو را به امری سفارش می کنم که باید آنرا حفظ کنی، اگر آنچه را می گویم حفظ کنی همیشه در خیر خواهی بود. هرکس خشم خود را فرو خورد در حالی که می تواند آنرا ابراز کند. خداوند در پیِ آن امنیت و ایمانی در دلش ایجاد خواهد کرد که طعم آنرا احساس می کند.

• یکی از راه های چشیدن طعم ایمان، فرو خوردن خشم است.
از این زاویه به خشم نگاه کنیم و از این زمان به بعد خشمگین شدن و مسائلی که خلاف میلمان اتفاق می افتد را یک فرصت بدانیم برای چشیدن طعم معنویت!