خلاصه ی سخنرانی اولین شب مراسم اربعین - حجت الاسلام حاج احمد پناهیان 

می­خواهم بروم کربلا، چه کار کنم؟
* بعضی­ها به ما می­گویند:«می­خواهم بروم کربلا. چه کار کنم؟» می­گویند:«ما می­خواهیم برای امام حسین(علیه‏السلام)
پیاده روی کنیم. توصیه­ای کنید که چه کار کنیم و چه کار نکنیم» یکی از این «چه­کار کنیم»ها می­شود خدمت. هر چیزی که تو را به خدا نزدیک کند، می­شود دستورالعمل ِقبل از زیارت. «تَقَرُّباً مِنْهُمْ‏ إِلَى اللَّهِ وَ مَوَدَّةً مِنْهُمْ لِرَسُولِه‏»[1]یعنی زیارت و آبادانی مشاهد شریف حرم­های امامان معصوم(علیهم‏السلام).

اولاً باید ما را به خدا نزدیک کند ـ یعنی به این انگیزه باشد ـ ثانیاً مودّت به رسول الله(صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏و‏سلم)را ثابت کند. مفهوم مودّت هم یعنی محبتِ توأم با پذیرشِ امامت و رهبری رسول الله. بعد می‏فرماید: «أُولَئِکَ یَا عَلِیُّ الْمَخْصُوصُونَ بِشَفَاعَتِی‏» من حتماً کسانی را که با این انگیزه­ها می‏آیند، شفاعت می­کنم.«الْوَارِدُونَ حَوْضِی» اینان وارد می­شوند بر حوض کوثر. «وَهُمْ زُوَّارِی غَداً» این­ها همه زائران من هستند فردا در بهشت.

«یَا عَلِیُّ مَنْ عَمَرَ قُبُورَکُمْ وَ تَعَاهَدَهَا فَکَأَنَّمَا أَعَانَ سُلَیْمَانَ بْنَ دَاوُدَ ع عَلَى بِنَاءِ بَیْتِ الْمَقْدِس» هر کس آباد کند قبور شما را و بیاید و برود و سختی بکشد، مثل این است که بنا گذاشته بیت المقدس را؛ آن هم کمک سلیمان نبی فرزند داود.

یک روایت دیگر عرض می­کنم . ما می­خواهیم آن انگیزه­ها و نیت­ها و چرایی زیارت را دربیاوریم. دو موردش اینجا معلوم شد: یکی «تقرب به خدا» و دیگری «موالات رسول خدا(صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏و‏سلم)».

انگیزه، حج نیست؛ بلکه جایزه، حج است
* هیچ­وقت انگیزه، حج نیست؛ بلکه جایزه، حج است.«هفتاد حج قبول شده» که می­فرمایند، انگیزه‏اش نیست؛ بلکه جایزه‏اش است. گناهان تو پاک بشود -مثل روزی که از مادرت متولد شدی- انگیزه نیست؛ بلکه جایزه­اش است.و فضیلت‏هایی که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده است؛ آن هم امیرالمؤمنین(علیه‏السلام) توصیف کند! دیگر من نمی­دانم چه می­خواهد بشود.

این­ها، همه، برکات زیارت است؛ اما در انگیزه­ی زیارت - که چرا باید اصل زیارت، قویم و محکم بمانددر فرهنگ دینی و اسلامی ما- این دو انگیزه است.


اتصال به ولایت؛ یعنی با ولیّ یکی شدن
* امام صادق(علیه‏السلام)بعد از نمازشان گریه می­کنند و بعد، دعا می­کنند برای خودشان و زُوّار امام حسین(علیه‏السلام) «اغْفِرْ لِی وَ لِإِخْوَانِی وَ لِزُوَّارِ قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ ع الَّذِینَ أَنْفَقُوا أَمْوَالَهُمْ وَ أَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ رَغْبَةً فِی بِرِّنَا وَ رَجَاءً لِمَا عِنْدَکَ‏ فِی‏ صِلَتِنَا»باز این­جا امام صادق(علیه‏السلام)دارند انگیزه می­شمارند.

این­ها را هم می­توانید در آن دو بخش اول- دو اصل اساسی که پیغمبر اکرم(صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏و‏سلم) فرمود- قرار بدهید؛ ولی خودِ این باید برجسته [باشد و به آن]توجه شود. جزئی است که خیلی مهم است. امام صادق(علیه‏السلام)با اشک، در ِخانه­ی خدا عرضه می­دارد که گناهان زوّار قبر امام حسین(علیه‏السلام)را ببخش!

کسانی که اموالشان را خرج می­کنند و خود را به مشقّت و سختی می­اندازند برای این زیارت.«رَغبـةًفی برّنا».بخاطر آنچه نزد خداست، برای کسی که متصل به ولیّ می‏شود. به خاطر این، من بروم زیارت. مگر انگیزه­ی زیارت، اتصال به ولایت است؟ بله! چهارمین مورد شد اتصال به ولایت و ولیّ؛ با ولیّ یکی شدن.

اتصال به امام، هدف نهایی نیست!
* چرا وهابیت نیاید بجنگد با زیارت؟ مگر دیوانه است؟! باید بیاید و بجنگد! والله به حضرت عباس! دیوانگی می­کند که فقط یکی دو تا بمب گذاشته است. باید الان ده هزارتا بمب بگذارد؛ چون اصلاً تنها چیزی که حاکمیت اسلامی را در دنیا ثابت می­کند، به اسلام عزت داده است، به مسلمانان عزت داده است به نظام اسلامی عزت داده، اتصال امت به ولایت است؛ یک انگیزه­ی الهی و معنوی برای عمومی کردن زیارت.

هدف توصیه­ی خدای متعال، پیغمبر و امامان معصوم(علیهم‏السلام) نیز، اتصال به امام است. خودِ اتصال به امام هدف است؟ نه! اتصال به امام، هدف نهایی زندگی نیست. اتصال به امام، برای این است که امام دست ما را می­گذارد در دست خدا. دوباره برمی­گردیم سرِ آن انگیزه‏ی اولیه؛یعنی قرب الهی. «وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسیلَة».[2]

انگیزه این است؛ فرمان گرفتن و اجابت فرمان
* «وَ إِجَابَةً مِنْهُمْ لِأَمْرِنَا وَ غَیْظاً أَدْخَلُوهُ عَلَى عَدُوِّنَا»[3] اتصال شما فقط به امام نیست؛ بلکه اجابت امام هم هست. ممکن است کسی خیلی نزدیک باشد به امامش؛ اما سر بزنگاه اجابت نکند. آقا برای چه داری می­روی حرم امیرالمؤمنین؟ می­خواهم بروم، به اینجا برسم که اهل اجابت امر امامم بشوم سر بزنگاه. اصلاً من آمده­ام این­جا زیارت برای این­که فرمان بگیرم و بروم. ببینید! این انگیزه است! فرمان گرفتن و اجابت فرمان کردن! ببینید چه اتفاقی می­افتد اگر این 20 میلیون بگویند:«امام حسین! ما آمده­ایم فرمان بگیریم!» این می­شود مفهوم آن لبیک؛ یعنی دستور گرفتن از آقا.

می­روم زیارت تا امریکا و انگلیس را عصبانی کنم!
* «وَ غَیْظاً أَدْخَلُوهُ عَلَى عَدُوِّنَا» من می­روم زیارت تا عصبانی کنم دشمنان اهل بیت(علیهم‏السلام) را. آقا ! اینها به زیارت حساس شدند. مثلاً اگر هر سال یک بار می­رفتیم کربلا، سال بعد دو بار برویم کربلا. می‏رویم حرم امام علی و امام حسن عسکری(علیهما‏السلام)می­رویم زیارت تا چشمشان در بیاید. خود ِاین می­شود یک انگیزه! چقدر فرق می­کند! اصلاً آن زیارت فرق می­کند. اثر زیارت و معنویتِ آن فرق می­کند. وقتی تو می­گویی من برای درآوردن حرص آمریکایی­ها و اسرائیلی­ها می‏روم زیارت،حرص انگلیسی­های لجنی که این قصه­ی وهابیت را دامن زدند و اختلاف شیعه و سنی را راه انداختند.

20 میلیون نفر آمدند کربلا تا...
* تقرب خدا، مودّت رسول الله، نیکی به ائمه(علیهم‏السلام)و رسول خدا(صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏و‏سلم)، اتصال به ائمه(علیهم‏السلام)، اجابت امر ائمه(علیهم‏السلام)، عصبانی کردن دشمن، منزجر و متنفّر کردن دشمن، داغان کردن دشمن؛ اگر این انگیزه­ها و نیت­ها بیاید در زیارت، آقا! اصلاً «کن فیکون» می­کند اثر زیارت را! 20 میلیون آدم آمدند کربلا تا استکبار را داغان کنند! ببینید چه اتفاقی می­افتد!

آقا! امام حسین را با سیاست قاطی نکنید!
* می­گوید:«آقا! امام حسین را با سیاست قاطی نکنید!» ببینم دشمن امام حسین(علیه‏السلام) امروز چه کسی است؟! پس این روایت امام صادق(علیه‏السلام) چیست که می­فرماید تو زیارتت را برای عصبانی کردن دشمن ما انجام بده ؟! دشمن اهل بیت(علیهم‏السلام) الان کیست؟ اگر انگلستان نجس و وهابیت کثیف نیست، پس کیست؟! اگر آمریکا دشمن اهل بیت(علیهم‏السلام) نیست، پس چه کسی است؟!

اگر اسرائیل دشمن اهل بیت(علیهم‏السلام) نیست، پس چه کسی است؟ این همه شبکه­هایی که ضد تشیع کار می­کنند، پولشان را چه کسانی دارند می­دهند؟ خب اگر آمریکا این پول­ها را نمی­دهد، چه کسی دارد این پول­ها را می دهد؟ اگر آمریکا دارد پولش را می­دهد، این، عداوت با اهل بیت(علیهم‏السلام) است یا نه؟! اگر عداوت می­کند، امام می‏فرماید تو که به زیارت می­روی باید به نیت عصبانی کردن او بروی. بعد تو می­گویی که این داخل کردن امام در سیاست است؟! که مقام معظم رهبری(دام‏ظله‏العالی) مسئولان هیأت رزمندگان را جمع کند ـ نه فقط هیأت رزمندگان، بلکه تمام هیئت­ها ـ و بگویند که هیئت نباید سکولار شود؟!



خدا از چنین زیارتی راضی می‏شود
* بعد حضرت می­فرماید چرا باید دشمن ما را عصبانی کنید:«أَرَادُوا بِذَلِکَ رِضَاکَ فَکَافِهِمْ عَنَّا بِالرِّضْوَان‏»[4] چون خدا این­گونه راضی می­شود. خدا از زیارتی خوشش می­آید که داخلش اجابت امر ولیّ باشد؛ خدا از زیارتی راضی می­شود که داخلش عصبانی کردن دشمن باشد؛ این کلام امام صادق(علیه‏السلام)است.

[1]. کافی، ج‏4، ص: 582
[2]. مائده، آیه 35.
[3]. کافی، ج‏4، ص: 582
[4]. کافی، ج‏4، ص: 582